Gazeteler ve sosyal medyada “Fotoğraflarla 2022”, “2022’den En Güzel Öğütler” ya da “2022’de Öğrendiklerim” başlıklı yazılar ve resimleri görünce, daha önce hiç yeni yıl yazısı yazmamış olduğumu fark ettim. Aralık ayının son haftasında oturup yeni yıl kararları almak ya da “vay be bir yıl daha geçti..” diyerek uzaklara bakıp derin…

Sargasso Denizi, dünyanın en ilginç denizlerinden biri. Ege ya da Marmara Denizleri gibi bir kara parçasından diğerine uzanmıyor. Atlas Okyanusu’nun sularıyla çevrili bir “okyanus akıntı dairesi” olarak tanımlanıyor. Yüzeyi Sargassum denen kahverengi yosunlarla dolu ve yüzey akımları nedeniyle yüksek miktarda plastik atık biriktiriyor içinde bu tuhaf deniz. Çöp biriktiriyor dedim…

Önceki yazımda hayallerle birlikte gelen korku ve endişeden bahsetmiştim. Hem okuyuculardan gelen yorumlar (hepsi için çok teşekkür ederim), hem de son birkaç aydır hayaller konusunda yaşadıklarımı düşününce aynı konuda bir devam yazısı yazmaya karar verdim. Elimden geldiğince ve deneyimlerim elverdikçe bu korku ve endişelerin sebeplerini daha derinden irdelemek istiyorum.

From my picture diary :

2021 bahar dönemi sona ermek üzereyken aşılanma oranı arttı ve bizim bölgede vaka sayısı epey düştü. Havaların da ısınmasını fırsat bilip dönem sonu toplantılarımızı bilgisayar ekranı yerine yüz yüze yapmaya başladık. İşte bu toplantılardan birinde bir iş arkadaşım herkese minik cam kavanozlara diktiği aloe vera bitkileri hediye etti. Ben bu…

Bu dönem Japon çizgi filmci Hayao Miyazaki ‘nin filmlerini incelediğimiz bir akademik kompozisyon ve araştırma dersi veriyorum üniversite birinci sınıf öğrencilerine. Tüm birinci sınıflara zorunlu bir ders akademik kompozisyon dersi ama tüm hocalar farklı farklı temalar seçerek hazırlıyorlar dönemlik müfredatlarını. Öğrenciler de kendi programlarına ve ilgi alanlarına uyan kompozisyon dersini…

17 yaşındaki Münire’ye “Neden olmasın?” diyen herkese ama en çok Arzu’ya… “Senin deyiminle şu lanet olası lisenin sonuna gelmek üzereyiz” diye yazmış lisede en yakın arkadaşlarımdan birisi hatıra defterime. Bu cümleyi okuyana kadar lisedeki arkadaşlarımdan ayrılmak üzere olduğumu, çoğunu uzun süreler, belki de bir daha asla, göremeyecek olduğumu anlamamıştım. Geleceğe…

Bir gün eşimle bizim için yeni, ailemiz ve arkadaşlarımıza tamamen yabancı bir yoldan giderek hayatlarımıza yön vermenin zorluğundan bahsediyorduk. “Yepyeni bir yola girmek aynı zamanda başkalarınca onaylanmamış bir yola girmek gibi algılanabiliyor. Maddi ve manevi riskleri çok ve öngörülemez olabilir.” gibi laflar ettik. “Sen korkar mısın böyle bir yola girmekten?”…

Uzun zamandır ilk defa Türkiye’den yazıyorum. Üzerimde yeniden eve dönebilmenin verdiği huzur ve merak var. Huzurluyum, çünkü yeniden annem ve babamla aynı çatı altındayım. Uzun zamandır bana telefon ekranından anlattıkları her şeyi bir de kendi ağızlarından dinliyorum. “Anne rengi belli olmuyor, ışığa tutar mısın?” ya da “Baba, o makine ne…